Inhoud
Polymyalgia rheumatica, afgekort PMR is een aandoening met ontstekingen aan bepaalde spiergroepen.
Polymyalgia kan vertaald worden als pijn in meerdere spieren, terwijl rheumatica op een op reuma gelijkend ziektebeeld wijst.
Spierreuma is een reumatische ontstekingsziekte. De pijn en stijfheid is afkomstig van ontstekingen in de pezen en peesscheden, maar ook van slijmbeurzen. In tegenstelling tot gewrichtsreuma is er bij spierreuma geen schade aan gewrichten. De ziekte gaat eigenlijk altijd over, maar dat kan wel 2 tot 3 jaar duren.
De ziekte wordt ook wel spierreuma genoemd en treft voornamelijk mensen die ouder zijn dan vijftig. Bij vrouwen komt het twee keer zo vaak als bij mannen voor. Polymyalgia rheumatica wordt ook wel spierreuma genoemd.
Oorzaken
Wat de oorzaak is van de spierpijn bij PMR is onbekend. Het vermoeden is dat ontstoken slagaderen in de spieren de pijn veroorzaken, of dat de spierpijn indirect wordt veroorzaakt door ontstoken gewrichten.
Genetische en omgevingsfactoren lijken in ieder geval een rol te spelen.
Symptomen
De belangrijkste symptomen:
- Abrupte pijn en stijfheid in de buurt van schouders en heupen;
- Pijn treedt op aan beide kanten van het lichaam;
- Pijn en stijfheid treden vooral in de ochtend en de nachten op;
- Gewichtsverlies;
- Gebrek aan eetlust;
- Vermoeidheid.
Behandeling
Spierreuma is te bestrijden met prednison. Vaak dient een kuur van 1 jaar gevolgd te worden. Als de spierreuma na de kuur niet weg is, zal de patiënt de rest van zijn leven prednison moeten blijven slikken.
Een milde vorm van stijfheid blijft vaak aanwezig, maar daar is doorgaans zonder medicatie mee te leven.
Regelmatig bewegen, in de vorm van zwemmen, fietsen en wandelen (eventueel onder therapeutische begeleiding) zijn aan te raden.
Aangezien bij langdurig gebruik van prednison vaak botontkalking optreedt, wordt aangeraden om preventief al extra calcium en vitamine D te slikken om osteoporose tegen te gaan.
Hulpmiddelen kunnen variëren van een wandelstok tot een sta-op-stoel. Ze helpen de patiënt zelfstandig te blijven, spaart men de gewrichten en kan verergering voorkomen worden.
